Soms wil ik niet meer de “Brave Hendrik” zijn,
of “ Meneerke Piggelmee”.
Ik zou dan willen varen tegen de stroom in
weg van de zee.
Dan zou ik iedereen tegen de schenen willen trappen,
Alle regels en wetten aan mijn laars lappen.
Soms zou ik mijn ergernissenn willen uitspuwen
en ver weg zijn uit het soms zo verstikkende mensenkluwen.
Soms wil ik tegen iedereen zeggen waar het op staat
en niet meer luisteren naar loze praat.
Ik hou ook niet van misplaatste filantropie...
Nu goed, even het hart gelucht..
Als ik zo verder doe, besef ik wel, dat ik het fout zie.
Als ik maar iemand heb gekwetst door woord of daad,
dan voelt het als verraad aan iemand die het niet verdient.
Een mens blijft zwak en kwetsbaar,
daarom beter een liefdevol gebaar,
dan je stekels op te zetten.
Goed, ik zal er op letten
Maar weet ook dat af en toe je stem verheffen,
je wel eens goed kan doen,
dat moet je ook beseffen.