Vermoeide ogen....
Lachende ogen tot spleetjes toe samengeknepen.
Betraande ogen....
Mysterieuze ogen, door niemand begrepen.
Dromerige ogen...
Die doen denken aan een oase in de woestijn...
Boze, niets ontziende ogen...
die vuur bliksemen, spuwend gif en venijn.
Angstige ogen...
Smekend dat men niet op hen zou neerkijken.
Hopend op begrip en medelijden.
Spottende ogen...
die een ander schijnen te minachten,
bol van zelfvertrouwen en zichzelf misschien het meest verachten.
Donkere met kohl omrande ogen...
Boven een sluier in een kader gevat,
het enige menselijk contact.
Toch kijken ze je niet aan, maar eerder van je weg.
Dat is zo door hun cultuur en religie opgelegd.
Alleen Allah kent de geheimen en verlangens achter deze
gesluierde ogen
Heeft hij dan niet het minste mededogen?
Speelse licht-pretogen....
die een optmisme uitstralen
waar anderen een fortuin voor zouden betalen.
Ogen, die kunnen verleiden,
en je naar verrre verten kunnen leiden.
Ogen, groot van ontzetting.
Blij verraste ogen, vol verbazing.
Ogen, die je aankijken vol verontwaardiging.
Ogen, leeg en zonder glans, waaruit net het leven heenging.
Ogen kunnen donker en ondoorgrondelijk zijn, als een poel in de
maannacht.
Of helder en sprankelend als bergwater,
ofteder en zacht.
Grijs of helderblauw,
of bruingevlekt als schemer van vennen.
Of dof en blind, niet meer in staat verre horizonten te verkennen.
OGEN...